بررسی آنتی اکسیدان های بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک

مقدمه: افزایش استرس اکسیداتیو به عنوان یکی از عوامل دخالت کننده در ایجاد دیابت و عوارض آن محسوب  می گردد. دیابت با افزایش تولید رادیکال های آزاد یا اختلال دفاع آنتی اکسیدان همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی  مقایسه ی آنتی اکسیدان های بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک با افراد سالم بود تا بتوان از بزاق به عنوان نمونه ی غیر تهاجمی و ساده به عنوان جایگزین نمونه ی خون استفاده نمود. مواد و روش ها: در پژوهش مورد ـ شاهدی حاضر، از 20 بیمار مبتلا به دیابت وابسته به انسولین و20 فرد سالم (12 زن و 8 مرد) در محدوده ی سنی40-30 سال، 3-2 میلی لیتر بزاق به روش نوازش جمع آوری شد. فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز، پراکسیداز و اسیداوریک در بزاق هر دو گروه توسط کیت های شرکت رندوکس وسانتینل اندازه گیری گردید. آنالیز آماری با استفاده از آزمون آماری تی و نرم افزار spss صورت گرفت و 05/0>p به عنوان سطح معنی دار درنظر گرفته شد. یافته ها :متوسط مقدار sod در بیماران مبتلا به دیابت u/ml 75/8 ±74/8 و در گروه سالم u/ml 95/17± 04/7 واحد در میلی لیتر بود که از لحاظ آماری معنی دار بود . ولی در مقادیر پرواکسیداز و اسیداوریک تفاوت معنی داری وجود نداشت. ارتباط مثبتی بین مقادیرsod، پرواکسیداز و اسیداوریک با hba1c وجود داشت که به ترتیب شامل 105/0، 291/0 و 003/0=p، 374/0، 249/0 و 629/0=r بود. هم چنین اختلاف معنی داری بین مقادیرsod  و  hba1c مشاهده گردید (003/0=p). نتیجه گیری: در پژوهش حاضر مقادیر برخی از آنتی اکسیدان های بزاقی در بیماران مبتلا به دیابت از افراد با قند خون طبیعی بیشتر بود، و ممکن است با شدت بیماری و کنترل آن رابطه داشته باشد، ولی برای اثبات این فرضیه بررسی های بیشتری مورد نیاز است.